Prezentujemy najistotniejsze różnice pomiędzy standardem międzynarodowym MSR 19 (IAS 19) a standardem KSR 6 w odniesieniu do rezerw na świadczenia pracownicze po okresie zatrudnienia i inne długoterminowe świadczenia pracownicze. Odstępstwa KSR 6 od standardu międzynarodowego wynikają z konieczności zapewnienia przez standard krajowy zgodności z postanowieniami ustawy o rachunkowości z dnia 29 września 1994 r. (z późniejszymi zmianami). Zauważone różnice:
- na etapie ujmowania w księgach rezerw na przyszłe świadczenia pracownicze KSR 6 traktuje je jako bierne rozliczenia międzyokresowe kosztów, MSR 19 zalicza je do kategorii rezerw (za KSR 6)
- odnośnie zysków i strat aktuarialnych pojawiających się zarówno z powodu materializowania się w bieżącym okresie przyjętych na początek okresu założeń aktuarialnych jak i w wyniku aktualizacji wspomnianych założeń przy kolejnej wycenie: w przypadku świadczeń po okresie zatrudnienia KSR 6 wymaga ujmowania ich w rachunku zysków i strat, MSR 19 w innych całkowitych dochodach, odnośnie pozostałych długoterminowych świadczeń standardy są zgodne
- odnośnie sposobu prezentacji i ujawnień w sprawozdaniu finansowym: w uzgodnieniu bilansu otwarcia z bilansem zamknięcia dla rezerw KSR 6 koncentruje się na kwotach ich zwiększeń (utworzenia dodatkowych rezerw), kwotach ich wykorzystania (rozliczenia z bieżącymi zobowiązaniami) oraz kwotach rozwiązania (niewykorzystania) rezerw, podczas gdy MSR 19 skupia się na rodzajach zmian rezerw wyodrębniając koszty zatrudnienia (osobno bieżącego i osobno przeszłego będącego skutkiem bieżących zdarzeń nie przewidzianych w programie świadczeń), kwoty wykorzystania rezerw odpowiadające dokonanym w okresie wypłatom świadczeń (niezależnie od daty zapadalności), zyski i straty aktuarialne oraz odsetki; ponadto wykazywane w powyższym ujawnieniu wartości bilansu otwarcia i bilansu zamknięcia wg MSR 19 obejmują zarówno przyszłe jak i bieżące zobowiązania z tytułu długoterminowych świadczeń pracowniczych, a wg KSR 6 jedynie przyszłe; w informacji dodatkowej MSR 19 jest bardziej wymagający, gdyż poza obecnymi również w KSR 6 przepływami (profilem zapadalności świadczeń) oczekuje m.in. analizy czynnikowej zysków i strat aktuarialnych, podziału rezerw wg okresów zapadalności świadczeń oraz analizy wrażliwości na podstawowe założenia aktuarialne.